We wrześniu 2023 roku  dzięki usilnym staraniom pani dyrektor A. F.- Luszni powstała w naszej szkole sala integracji sensorycznej, zwana potocznie salą SI. Znajduje się ona na dolnym korytarzu. Jesienią dopiero zaczynaliśmy i wyposażenie nie było jeszcze pełne, ale z każdym miesiącem przybywa profesjonalnego sprzętu do ćwiczeń i zabawy dla naszych uczniów.  Na zajęcia SI uczęszcza kilkunastu uczniów, począwszy od klasy 0 do klasy VII.

Teoria Integracji Sensorycznej (SI) ma swoje podstawy w wiedzy z zakresu: neurofizjologii, neurologii, psychologii klinicznej dziecka, terapii neurorozwojowej. Twórcą integracji sensorycznej jest dr Jane Ayres (1920–1989), psycholog, terapeuta i pracownik naukowy Uniwersytetu Kalifornijskiego w USA. W latach 60-tych XX wieku  sformułowała ona hipotezy wskazujące na związki procesów integracji sensorycznej z procesami uczenia się.

         Integracja sensoryczna dotarła do Polski w 1993 roku. Wtedy to, w  Ośrodku TPD „Helenów” odbył się pierwszy kurs integracji sensorycznej w Polsce. Współorganizatorem kursu był  Zbigniew Przyrowski - prekursor terapii integracji sensorycznej w naszym kraju.

 Celem integracji sensorycznej jest przywrócenie prawidłowej pracy zmysłów w celu płynnego codziennego funkcjonowania.

   Jest to proces, w którym mózg organizuje informacje, które do niego docierają, a płyną z ciała oraz ze środowiska, po czym wysyła odpowiednią reakcję. Podstawowe zmysły w integracji sensorycznej to: dotyk, równowaga oraz czucie głębokie, czyli propriocepcja. Mają one zasadnicze znaczenie w naszym codziennym funkcjonowaniu.

Czym jest zatem metoda integracji sensorycznej?

 Integracja sensoryczna pozwala odczuwać, porządkować, składać w spójną całość i rozumieć w relacji do siebie bodźce  wzrokowe, słuchowe, dotykowe, pochodzące z ruchu - grawitacji, a także bodźce węchowe i smakowe, które dochodzą do mózgu za pomocą narządów zmysłów. Dzięki temu możliwe jest właściwe zachowanie, adekwatne do danej sytuacji życiowej. Dziecko dzięki integracji sensorycznej jest w stanie poruszać się w skoordynowany sposób, planować swój ruch i działanie, skupiać uwagę na zabawie i nawiązywać prawidłowe relacje społeczne. Proces integracji społecznej rozwija się przez całe nasze życie, ale najbardziej intensywnie przebiega w ciągu pierwszych trzech lat. Czasem nie przebiega on tak sprawnie, jak powinien. Wtedy z pomocą przychodzi terapia metodą integracji sensorycznej.

Jak wyglądają zajęcia z integracji sensorycznej?

Podczas zajęć SI dziecko pod okiem terapeuty i przy jego wsparciu, wykonuje różnorodne ćwiczenia, angażuje przy tym całe swoje ciało oraz układy zmysłów (równowagę, propriocepcję – czucie własnego ciała, dotyk, wzrok, słuch, węch oraz smak). 

Podczas terapii integracji sensorycznej wykorzystywane są zabawki o różnych kształtach, fakturach, rozmiarach. Terapia integracji sensorycznej jest terapią ruchem, stąd podczas zajęć dzieci huśtają się, kręcą się na desce rotacyjnej, unoszą, podciągają na drabince, deskorolce, wspinają się po drabince sznurkowej, przeciskają np. przez maglownicę, turlają w beczce, skaczą na piłce, przeciągają linę.  Dzięki możliwości szybkiej wymiany sprzętów podwieszanych tj. platforma, konik, hamak, chusta, drabinka, trapez, opona, możliwe staje się wykonywanie ćwiczeń usprawniających różne partie ciała za pomocą różnych urządzeń.

Dzieci ćwiczą z użyciem różnych przyborów, przyrządów, bawią się  masami plastycznymi, kinetycznym piaskiem, ciastoliną , pianką do golenia, grają na instrumentach muzycznych, usprawniają palce i dłonie (motoryka mała). Zadania stawiane przed dzieckiem są dobierane na miarę możliwości każdego ucznia. Niekiedy stanowią jednak wyzwanie. Dziecko musi się przystosować do nowej sytuacji, jednak nie powoduje to u dziecka zniechęcenia. Zadaniem terapeuty jest ciągłe monitorowanie i analizowanie zachowań dziecka, co umożliwia dobranie następnych zadań, a także przez cały czas czuwanie nad jego bezpieczeństwem. Integracja sensoryczna może poprawić uczenie oraz sprawić, że będzie ono łatwiejsze.

Każdy człowiek ma określony profil sensoryczny. Profil ten odnosi się do specyfiki odbioru bodźców zmysłowych. Zakłócenia w odbiorze i integrowaniu bodźców zmysłowych mogą stanowić trudności, które negatywnie wpływają na codzienne życie człowieka.

Większość z nas nie myśli, w jaki sposób wykonywać dane czynności tj. np. jazda na rowerze, hulajnodze, wchodzenie po schodach. Nie analizujemy, jak nasz mózg przetwarza i integruje informacje zmysłowe. Nasze systemy sensoryczne pracują automatycznie, co umożliwia  nam np. chodzenie, chwytanie, utrzymanie równowagi. Niestety, wspomniane automatyzmy nie występują u wszystkich, co skutkuje problemami w codziennym funkcjonowaniu.